มารยาท “อะไร” ในโรงหนังญี่ปุ่นที่ต่างกับไทย

หลายคนอาจจะเคยมีประสบการณ์การไปดูหนังในโรงหนังของญี่ปุ่น ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว มารยาทในโรงหนังของญี่ปุ่นกับของไทย

ก็แทบไม่ต่างกันมากนัก ทั้งเรื่อง ห้ามใช้เสียงดัง หรือการแอบบันทึกภาพโดยไม่รับอนุญาต ถือเป็นเรื่องที่ไม่ควรทำอย่างยิ่ง

แต่รู้หรือไม่ว่า ยังมีมารยาทอีกอย่างหนึ่ง ที่คนญี่ปุ่นแทบจะส่วนใหญ่จะปฏิบัติเหมือนๆกัน และสำหรับผู้เขียนมีประสบการณ์ทั้ง

ดูหนังพร้อมครอบครัว และเพื่อนในญีปุ่่น ซึ่งมีสิ่งหนึ่งที่เป็นมารยาทที่ญี่ปุ่น ที่ต่างกับที่ไทยเรา

นั่นก็คือ คนญี่ป่นจะไม่ลุกจากที่นั่งทันทีที่เนื้อหาหนังจบ แต่แทบทุกคนจะดูเครดิตท้ายเรื่องจนจบ แล้วจึงลุกขึ้นแยกย้ายออกจากโรงหนังไป

ซึ่งค่อนข้างเป็นวิถีปฏิบัติที่ต่างกับที่ไทยโดยสิ้นเชิง หากเป็นที่บ้านเรา เรามักจะลุกขึ้นทันทีเมื่อหนังจบ โดยไม่ค่อยจะมีคนที่ดูเครดิตจนจบ

ยกเว้นเป็นหนังที่ระบุว่า จะมีตัวอย่างตรงท้ายเครดิต แบบนั้น เราอาจจะนั่งรอดูต่อไป

แต่ที่ญี่ปุ่น คนญี่ปุ่น จะแสดงการให้เกียรติแก่ผลงาน ผู้สร้างผลงาน และผู้มีส่วนเกี่ยวข้อง โดยแทบทุกคนจะดูเครดิตท้ายเรื่องที่เป็นส่วนของรายชื่อนักแสดงและหรือผู้มีส่วนข้อง ซึ่งผู้เขียนมองว่า เป็นมารยาทแบบญี่ปุ่นที่แสดงออกถึงความเคารพในผลงานของศิลปินผู้สร้างผู้เกี่ยวข้องทุกท่าน 

มารยาทเหล่านี้ไม่เพียงแต่เกิดขึ้นในโรงหนังเท่านั้น การแสดงดนตรี และหรือกิจกรรมต่างๆ คนญี่ปุ่นจะค่อนข้างให้ความสำคัญต่อการแสดงความเคารพผู้สร้างผลงาน และการชมการแสดงหรือร่วมรับฟังหรือชม จนครบเวลา และหรืออยู่จนถึงทุกอย่างจบลงจริงๆ

ซึ่งถ้าพิจารณาดูดีๆแล้ว สิ่งเหล่านี้นับว่าเป็นมารยาทแบบญี่ปุ่นที่ผู้เขียนมองว่าน่าชื่นชม ไม่ว่าผลงานภาพยนตร์นั้นจะเป็นที่ถูกอกถูกใจหรือไม่ก็ตาม แต่การแสดงความให้เกียรติกับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการสร้างผลงานที่ทุกคนร่วมแรงร่วมใจกันสร้างสรรค์ผลงานเรื่องนึงออกมาได้นั้น ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ทั้งแรงกาย แรงความคิด และแรงใจ

จึงออกมาเป็นผลงานแก่ผู้ชม ดังนั้น การละเลยส่วนที่อาจจะเป็นส่วนที่น่าเบื่อที่สุด คือ เครดิตท้ายเรื่อง ย่อมเป็นการแสดงออกถึงมารยาทที่ไม่น่ารักนัก

หากคุณได้มีโอกาสไปดูหนังที่โรงหนังในญี่ปุ่น … เมื่อดูจบแล้ว อย่าเพิ่งรีบลุกไปไหน ลองสังเกตเพื่อนร่วมโรงหนังกันสักนิด หากพวกเขายังคงนั่งกันต่อ การเคารพต่อวัฒนธรรมประจำท้องถิ่นนั้นๆ ก็ไม่น่าจะเป็นเรื่องเสียหายไม่ใช่หรือ